4 ساله كه بودم فكر مي كردم پدرم هر كاري رو مي تونه انجام بده .

5 ساله كه بودم فكر مي كردم پدرم خيلي چيزها رو مي دونه .

6 ساله كه بودم فكر مي كردم پدرم از همة پدرها باهوشتر.

8 ساله كه شدم ، گفتم پدرم همه چيز رو هم نمي دونه.

10 ساله كه شدم با خودم گفتم ! اون موقع ها كه پدرم بچه بود همه چيز با حالا كاملاً فرق داشت.

12ساله كه شدم گفتم ! خب طبيعيه ، پدر هيچي در اين مورد نمي دونه .... ديگه پيرتر از اونه كه بچگي هاش يادش بياد.

14 ساله كه بودم گفتم : زياد حرف هاي پدرمو تحويل نگيرم اون خيلي اُمله .

16 ساله كه شدم ديدم خيلي نصيحت مي كنه گفتم باز اون گوش مفتي گير اُورده .

18 ساله كه شدم . واي خداي من باز گير داده به رفتار و گفتار و لباس پوشيدنم همين طور بيخودي به آدم گير مي ده عجب روزگاريه .

21 ساله كه بودم پناه بر خدا بابا به طرز مأيوس كننده اي از رده خارجه .

25 ساله كه شدم ديدم كه بايد ازش بپرسم ، زيرا پدر چيزهاي كمي درباره اين موضوع مي دونه زياد با اين قضيه سروكار داشته .

30 ساله بودم به خودم گفتم بد نيست از پدر بپرسم نظرش درباره اين موضوع چيه هرچي باشه چند تا پيراهن از ما بيشتر پاره كرده و خيلي تجربه داره .

40 ساله كه شدم مونده بودم پدر چطوري از پس اين همه كار بر مياد ؟ چقدر عاقله ، چقدر تجربه داره .

45 ساله كه شدم ... حاضر بودم همه چيز رو بدم كه پدر برگرده تا من بتونم باهاش دربارة همه چيز حرف بزنم ! اما افسوس كه قدرشو ندونستم ...... خيلي چيزها مي شد ازش ياد گرفت !

پس چرا حالا احترام پدرم را نداشته باشم.

 گويند سواري به در راه مانده اي رسيد او را سوار كرد پس از طي مسافتي دانست كه او راهزن است و قصد جانش را دارد گفت تو را قسم ميدهم كه از آنچه با من ميكني به كس نگويي چرا كه زين پس احدي در راه ماندگان را سوار نكند.

قديم قديم ها مي گفتند: چو دزدي با چراغ آيد گزيده تر برد كالا

  در اين وبلاگ كه براي دزدهاي پير و جوان ايجاد شده است مي خواهيم  كه خاطرات خود را در قسمت نظرات برايمان باز گو كنند . بلاخره آنها هم در همين مملكت زندگي مي كنند شايد روزي فكر نمي كردند دزد بشوند ولي حالا شده اند  . شايد در هنگام دزدي دلشان براي بعضي ها بسوزه ولي ندانند چطور جبران كنند . بعضي از دزدها حالا به سن پيري رسيده اند و خاطرات جالبي دارند ، بعضي از دزد ها مي خواهند حلاليت بطلبند .  شايد بعضي ها از دزد ها بخواهند توبه كنند به كجا بروند به كي بگويند كه عمري دزد بودند. مسيحيان مي روند پشت يك دريچه اي و اعتراف مي كنند . بقيه چه كنند .